Jest to najbogatsza liturgia w ciągu całego roku, wspaniale ukształtowana przez elementy sięgające początków chrześcijaństwa oraz Ojców Kościoła. Msza święta, którą się sprawuje w ramach tej Wigilii jest już Mszą świąteczną, niedzielną. Obchód tej Wigilii zaczął się od liturgii Światła, po której nastąpiła liturgia Słowa, trzecią częścią była liturgia chrzcielna, i wreszcie liturgia Eucharystyczna.
Na początku udaliśmy się przed kościół, aby tam rozpocząć liturgię, która koncentruje się wokół symbolu światła. Najpierw nastąpił obrzęd poświęcenia ognia – symbolu Chrystusa powstającego z grobu, by zajaśnieć ludzkości. Od nowo poświęconego ognia zapalony został Paschał, na którym wcześniej kapłan znaczył krzyż, litery alfa i omega, i wpisał w ramiona krzyża cyfry roku.
Następnie podążając za zapalonym Paschałem weszliśmy do świątyni. Na słowa kapłana: „światło Chrystusa”, odpowiedzieliśmy: ”Bogu niech będą dzięki”, uwielbiając tymi słowami Chrystusa Zmartwychwstałego.
Stojąc z zapalonymi świecami wysłuchaliśmy Orędzia Wielkanocnego. Ogłoszone zostały w tej uroczystej formie Święta Paschalne. Razem z kapłanem dziękowaliśmy Bogu za dar Chrystusowego zmartwychwstania, za „zmazanie starodawnej winy”. Podziwiając jasność płomienia świecy paschalnej cieszymy się, że Chrystus Zmartwychwstał, opromienia swoim blaskiem całą ziemię i każdego z nas. Dzięki Niemu jesteśmy wolni od mroku i strachu śmierci.
W liturgii słowa usłyszeliśmy jak Bóg wypełniał swoją obietnicę daną człowiekowi. Cała historia Izraela jest historią miłości Boga do człowieka, na którą człowiek w swojej wolności często odpowiadał obojętnością i nieposłuszeństwem. Dzisiaj każdy z nas otrzymuje zapewnienie od Boga, że umierając dla grzechu zyskuje w Nim nowe życie.
Po ostatnim czytaniu ze Starego Testamentu nastąpiło symboliczne przejście ze Starego do Nowego Przymierza, przez zapalenie świec na ołtarzu, uroczyste odśpiewanie „Chwała na wysokości Bogu” i radosne bicie dzwonów.
Pełni radosnej wdzięczności powitaliśmy Zmartwychwstałego Pana – żyjącego i zbawiającego Chrystusa, paschalnym ALLELUJA!
W noc Paschalną Kościół od najdawniejszych czasów udzielał chrztu. A nawet, gdy nie chrzczono dzieci poświęcał wodę chrzcielną na znak, że wszystkie sakramenty czerpią moc z Misterium Paschalnego – śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Poświęcona została woda, która pochodzi z rzeki Jordan, co dla nas stanowi jeszcze silniejszy znak. Bóg posłużył się nią, by głosić swoje wielkie dzieła. Wspominaliśmy także w modlitwie Wszystkich Świętych, bo w nich najpełniej okazała się moc Chrystusa Zmartwychwstałego. Dziękujmy za tę wodę, która zawsze płynie w Kościele jak zdrój nowego życia.
Po przeżyciu we wspólnocie tajemnicy paschalnej poszliśmy z radością i wielką mocą głosić całemu światu, że Chrystus Zmartwychwstał. Wigilię Paschalną zakończy ła procesja rezurekcyjna. Niech On. Zwycięzca śmierci, piekła i szatana, prowadzi nas w procesji wiary przez całe życie, byśmy doszli do wiecznej Paschy zbawionych.